Thursday, August 25, 2011

ನೀವಿಲ್ಲದ ಈ ಒಂದು ವರ್ಷ



ಪಿತಾಜಿ.. ಈಗ ನಾನು ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲ್ಲಿ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಇದೇ ಸಮಯ ಅಂದರೆ ೧೨.೨೦ ನೀವು ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದಿರಿ.. ಭೌತಿಕವಾಗಿ ನೀವು ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗಿದ್ದಿದ್ದು .. ಮುಂದೇನು ಎಂಬ ಬೃಹತ್ ಎನ್ನಬಹುದಾದ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಶ್ನೆ ನನಗೆ ಬೃಹತ್ತಾಗಿ ಕಾಡಿದ್ದಂತ ಸಮಯವದು. ಇನ್ನು ನೀವಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ,, ಮುಂದಿನ ನನ್ನ ಜಾವಾಬ್ದಾರಿ ಏನು..? ಪ್ರಶ್ನೆ.... ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿಯಷ್ಟೇ ಉಳಿದಿತ್ತು.. ಎಲ್ಲರೂ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು.. ಬಂದವರೊಂದಿಗೆ ಏನು ಮಾತಾಡೋದು.. ಮಾತಾಡಿದವರಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ಕ್ರಿಯಾಕರ್ಮಗಳ ವಿದಿವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಪೂರೈಸಿದರೆ ಸಾಕೆಂಬ ಚಿಂತೆ. ಮನುಷ್ಯನ ದೇಹದ ಜೀವವೇ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಇನ್ನೆಂತಹ ಕ್ರಿಯಾಕರ್ಮ ಭಾವ ನನ್ನಲ್ಲಿ. ನನಗೆ ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವ ಭಯವೂ ಇಲ್ಲ.. ನಾನೇಕೆ ತೋರಿಕೆಯ ಕ್ರಿಯಾಕರ್ಮಗಳನ್ನು ನಂಬಿಕೆ ಎಂಬ ಭಯದ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಬೇಕು.. ಅಂದು ನಿಮಗಾಗಿ ಸ್ಥಳ ಆಯ್ಕೆ ಮಾದುವುದಕ್ಕು ನಿಯಮ ನೀತಿ.. ದೊಡ್ಡವರ ತಲೆಗಿಂತ ಮೇಲೆ ನಿವು ಮಲಗಬಾರದಂತೆ.. ಅದು ಇದು.. ಅದಕ್ಕೆಂದೇ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಅವರ ದೊಡ್ಡವರಿಗಿಂತ ದೂರದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದ್ದು.. ಈ ದೊಡ್ಡವರ ಸಹವಾಸ ಸಾಕು ಎಂದು.
ಅಂದು ಇಡೀ ದಿನ ಶೂನ್ಯತೆ.. ಇಂದು ನನ್ನಲ್ಲಿಲ್ಲ.. ಬಹುಶಃ ಕಳೆದ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನೀವಿಲ್ಲದೆ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸಲು ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಂತ ಅನಿಸುತ್ತೆ. ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನ ವಯಕ್ತಿಕ ವಿಚಾರವಂತಿಕೆ ಎಷ್ಟೇ ಇದ್ದರು ನನಗೆ ನೀವು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕೆಂಬ ಕಾರಣವೂ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ದಿನದಿಂದ ಆವರಿಸಿರುವ ಶೂನ್ಯತೆಯನ್ನು ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿಗೆ ದೂರ ಇರಿಸಿರಬಹುದೆಂಬ ನಂಬಿಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ. ಆದರೆ ಈ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಆ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಈ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನೀವಿಲ್ಲವೆಂಬ ಯೋಚನೆಯು ಯೋಚಿಸಿದಂತೆ ಬಿಡುವಾಗಿಸಿತ್ತು , ನನ್ನ ಕೆಲಸಗಳು. ಅದಕೆ ಕಾರಣ ನೀವು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ನನ್ನದು.. ಆದರೆ ಪ್ರತಿ ಕೆಲಸದ ಆರಂಭ ಅಂತ್ಯ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಸುವ ಪರಿಪಾಠ ಕಳೆದೈದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಬೆಳೆದುಬಂದದ್ದರಿಂದಾಗಿ.. ಪ್ರತಿಸಲವೂ ನಿಮ್ಮ ನೆನಪು ಕಾಡುತ್ತಲೆ ಇರುತ್ತದೆ...
ಅಂದು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಗುಣದ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ಬೇವಿನ ಗಿಡ ನೆಡುವುದರ ಮೂಲಕ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮತ್ತೆ ಜೀವಂತವಾಗಿಸಿಕೊಂಡೆ.. ಈ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಳೆದದ್ದರ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚಿನ ನೇರಳೆ ಗಿಡವನ್ನು ನೆಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಈ ಗಿಡದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಹುದುಗಿದ್ದೇನೆ.. ಈ ನೆನಪುಗಳ ಗಿಡ ಮರವಾಗಿ ಸದಾ ನನ್ನ ಜೀವನಕೆ ನೆರಳಾಗುವುದು ಎಂದು ಆಶಿಸುತ್ತಾ, ನಿಮ್ಮ ಆಶೀರ್ವಾದದೊಂದಿಗೆ ಮುಂದೆ ನಾನು ಎದುರಿಸಲು ಹೊರಟಿರುವ ನನ್ನ ಕಲಿಕೆ, ಅನುಭವಗಳಿಗೆ ಸವಾಲೊಡ್ಡುವಂತಹ ಕಾರ್ಯ ಮುಂದುವರೆಸಲು ಹೊರಟಿದ್ದೇನೆ, ನೀವು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಸದಾ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರುವಿರಿ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಮಗ..

ಮಂಜು-ಬಾಬು-ನಾನ್ನ

ಮಂಸೋರೆ.

Wednesday, August 24, 2011

ನಿಮ್ಮ ಕುರಿತೊಂದು ಕವನ ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಿಂದ

ಪಿತಾಜಿ ಇದು ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಥಳವಾದ ವಿಧ್ಯಾಪೀಠದಲ್ಲಿ ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ಬ್ಲಾಗ್ ಇದು.. ಇದು ನಿಮಗೆಷ್ಟು ಇಷ್ಟವಾದ ಸ್ಥಳವಾಗಿತ್ತೋ ಹಾಗೇ ನನಗೆ ಈಗಿದು ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ. ಕಾರಣ ಇಂದಿಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷವಾಯಿತು ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಉಸಿರನ್ನು ಇಲ್ಲಿನ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿಸಿ. ನಿಮ್ಮ ಭೌತಿಕ ದೇಹ ನಮ್ಮ ’ಆ’ ಊರಿಗೆ ಹೋದರು ನಿಮ್ಮ ಉಸಿರು ಇಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿ ಕಣದಲೂ ಲೀನವಾಗಿದೆ. ನಿಮಗೆ ನಿಮ್ಮ ಹುಟ್ಟಿದ ಊರಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಆತ್ಮೀಯರು ಇರುವಂತ ಸ್ಥಳವಿದು.

ನಿಮ್ಮ ಜೀವನದ ೩೩ ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದಂತ ಸ್ಥಳವಿದು. ಹಾಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೂ ನಿಮಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಆತ್ಮೀಯವಾದ ಒಡನಾಟ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಇಲ್ಲಿನ ಜನಗಳ ಮನದಲ್ಲಿ ನಿಮಗಿರುವ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತಿಳಿಯಲು ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹಿತರಾದ ಮದಿರೆಪ್ಪನವರು ತಾವೇ ಸ್ವತಃ ರಚಿಸಿ ವಾಚಿಸಿದ ಈ ಕವನ ಸಾಕ್ಷಿ.




Tuesday, August 23, 2011

ನನ್ನ ನಿಮ್ಮ ಕೊನೆಯ ಸಂಭಾಷಣೆ

ಪಿತಾಜಿ ಇದು ನಾನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ನಡೆಸಿದ ಕೊನೆಯ ಸಂಭಾಷಣೆ.. ಈ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನೀವು ಬಹುತೇಕ ವಾಸ್ತವದ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಮರೆತು ನಿಮ್ಮದೆ ನೆನಪಿನ ಸುಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದಿರಿ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗ್ಲೇ ನನಗೆ ಡಾಕ್ಟರ್ ಮುಂದಿನ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದರು.. ಆ ದುರ್ಬಲ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಶೇಖರಿಸಲು ನಾನು ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಕೊನೆಯ ಧ್ವನಿ ಮುದ್ರಿಕೆ ಇದು..... ಅಂದು ನನ್ನ ಧ್ವನಿ ಕಂಪಿಸಿದ್ದು ನಾನು ಹೇಗೆ ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯ.


Monday, August 22, 2011

ಪಿತಾಜಿ ನೀವು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಾತಾಡಿ ಇಂದಿಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷ


ಪಿತಾಜಿ ದಿನಾಂಕದ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಇಂದು.. ವಾರದ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ನಿನ್ನೆಗೆ ನೀವು ನನ್ನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಿ ಒಂದು ವರ್ಷವಾಯಿತು... ಅಂದು ಭಾನುವಾರ ೨೨ ರ ಆಗಸ್ಟ್ ನೀವು ನನ್ನನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿ ಅಕ್ಕ ಅಮ್ಮ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮೊಮ್ಮಗ ಬಾಬು ಸೋಮ , ಪರಿಚಯದ ಸರೋಜಮ್ಮನವರನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನು, ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿ ಮಾತಾಡಿದ್ದು. ಎಲ್ಲರನ್ನು ಕಳಿಸಿದ ನಂತರ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ವಿಸಿಟಿಂಗ್ ಟೈಮಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದದ್ದು ನಾನೊಬ್ಬನೆ.. ಇವತ್ತಿಗೂ ನನಗರ್ಥವಾಗದಿರುವಂತದ್ದು ನೀವೇಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ ಕಳಿಸಿದ್ರಿ.. ಬಹುಶಃ ಜೀವನ ಪೂರ್ತಿ ನನಗೆ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಗಲಾರದೇನೋ..

ನೀವು ನಮ್ಮನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಹೋಗಿ ಆಗಲೇ ಒಂದು ವರ್ಷವಾಯಿತಾ ಎಂಬ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಒಂದೆಡೆಯಾದರೆ... ನೀವು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಕೊರಗು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಲೆ ಇದೆ. ಈ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಲಲೇ ಬೇಕಾದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಖುಷಿಯ ವಿಷಯಗಳು ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇವೆ. ನೀವಿಲ್ಲದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ನಾನು ಅನಿಲ್ ಸರ್ ಹತ್ರ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಒಂದಷ್ಟು ನೀಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವೆನಾದರು.. ನೀವಿಲ್ಲದ ಕೊರತೆ ಕಾಡುತ್ತಲೆ ಇರುವುದು ಅಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ.
ನಾನು ನಿಮಗೆ ಮಾತು ಕೊಟ್ಟಂತೆ ಈ ಒಂದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಲಾಗಲಿಲ್ಲ.. ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿಬಿಡಿ.